یکی از مسئولین جنوب کرمان چند روز پیش برای حمایت از یک بیمار با بنیاد تماس گرفت…

وضعیت بیمار :

این بیمار در روستایی دورافتاده زندگی میکند،پدر و مادر ندارد.25 سال سن و چند سال پیش از بالای درخت نخل سقوط کرده و قطع نخاع شده و روی ویلچر است.این بیمار متاسفانه دچاره زخم های بستر شدید شده است و این زخم ها به قدری عفونت کرده اند که هیچ کس به او نزدیک نمیشود و اطرافیانش نیز به سختی به او غذا و خدمات میدهند….

تصمیم بنیاد :

بیمار را فوری به کرمان اعزام کنید.

فردای آن روز وقتی هیچ راننده تاکسی حاضر نشد این بیمار را برای اعزم به کرمان سوار خودرو خود کند،این مسئول یکی از پرسنل خود را مامور میکند تا بیمار را فورا به کرمان برساند(حدود6ساعت راه تا کرمان).این مسئول دلسوز این کار را درحالی انجام داد که در قبال اعزام بیمار به این شیوه هیچ مسئولیتی نداشت و تا بستری شدن نهایی این بیمار در یک بیمارستان مجهز در کرمان که با هماهنگی پزشکی مهربان در کرمان انجام شده بود،این مسئول پیگیر بود.

هر چند از ذکر نام این مسئول معذوریم چون میدانیم که خود او نیز راضی نیست اما از خدای بزرگ استجابت دعای همین جوان را برای عاقبت بخیری او مسئلت داریم.

آخر جایی خوانده ایم … رحم کنید بر کسی که غیر از خدا هیچ یار و یاوری ندارد.